Saðlýk Bakanlýðý tüm uyarýlara raðmen Türkiye'de gereksiz ilaç kullanýmýný önleyemiyor.
OECD ülkeleri içinde saðlýða en az payý ayýran ülke konumunda olan Türkiye, ilaca ayýrdýðý büyük payla bu alanda rekora koþuyor. Ekonomik Ýþbirliði ve Kalkýnma Örgütü (OECD) ülkelerinde saðlýk harcamalarýnýn yüzde 10-20'si ilaç harcamasý iken, Türkiye'de bu oran yüzde 33.5'e ulaþtý. Yapýlan Ulusal Saðlýk Hesaplarý Araþtýrmasý'na göre, kiþi baþý saðlýk harcamasý 194 dolar olan Türkiye'de ilaç harcamasý 65 dolarý buldu. Söz konusu araþtýrmada toplam ilaç harcamasýnýn, toplam saðlýk harcamasý içindeki payýnýn yüzde 33.5'e ulaþtýðý belirlendi. Eczaneler üzerinden yapýlan ilaç harcamalarý yüzde 33.5 olan toplam ilaç harcamalarýnýn yüzde 24,8'ini, hastanelerdeki ilaç harcamalarý ise yüzde 8.7'sini oluþturuyor. Türkiye ile OECD karþýlaþtýrýldýðýnda ilaç israfý açýkça gözler önüne geriliyor. OECD ülkelerinde saðlýk harcamalarýnýn yüzde 10-20'si ilaç harcamasý iken, Türkiye'de bu oran yüzde 33.5'e ulaþtý. Türkiye'de ilaç kullaným oranlarý incelendiðinde antibiyotik grubunun yüzde 19.8 ile birinci sýrada yer aldýðý görülüyor. Antibiyotikleri yüzde 14.4 ile aðrý kesiciler, yüzde 8.9 ile de romatizma ilaçlarý izliyor. Saðlýk Bakanlýðý'nca yapýlan bir araþtýrmada en fazla reçete edilen ilaç grubunun sistemik antibiyotikler olduðu tespit edildi. Dünyada ise tedavi gruplarýna göre tüketimde kalp ve damar hastalýklarý ilaçlarý yüzde 19.5 ile birinci sýrada yer alýyor. Türkiye'de 1999'dan bu yana antibiyotiklerin pazar paylarý düþüyor, buna karþýlýk romatizma, sinir sistemi, kalp ve damar hastalýklarý ilaçlarýnýn paylarý artýyor. Ýlaçlarýn ruhsatlandýrýlmasý, üretimi, satýþý, araþtýrma geliþtirme faaliyetleri, fikri mülkiyet haklarýyla ilgili yaþanan sorunlarýn yanýnda artan ilaç harcamalarýnýn devlet bütçesine ve sosyal güvenlik kurumlarýna getirdiði yük, güncel sorunlar arasýnda ön plana çýkýyor. Öte yandan Hýfzýssýhha Mektebi tarafýndan araþtýrmada, ortalama reçete baþý maliyet Bayburt'ta 23.78 dolar, Bolu'da ise 33 dolar, Karaman'da 34 dolar, Ankara'nýn Çubuk ilçesinde ise 36 dolar olduðu tespit edildi. Dünya Saðlýk Örgütü (WHO) 1985 Nairobi toplantýsýnda akýlcý ilaç kullanýmýný, "Kiþilerin klinik bulgularýna ve bireysel özelliklerine göre uygun ilacý, uygun süre ve dozajda, en düþük fiyata ve kolayca saðlayabilmeleri" olarak tanýmladý. Ýlaçlarýn bilimsel anlamda doðru ve uygun kullanýlmasý için öncelikli olarak hastalýðýn tam teþhisinin yapýlmasý gerektiðini düþünen Saðlýk Bakanlýðý, doktorlara, "Daha etkili, daha çabuk sonuç veren, yan etkisi az olan ve daha ucuz olan ilacý yazýn" talimatý verdi. Diðer taraftan uzmanlar, taný ve tedavi rehberlerinin referans olarak kullanýlmasý, kullanýmýnýn doktorlar arasýnda yaygýnlaþmasý ve konulan tanýlara, rehberlere uygun olarak ilaçlarýn reçete edilmeye baþlanmasý ile toplam ilaç maliyetlerinde önemli düþüþler saðlanabileceðini, doktorlarýn tanýlara uygun olmayan ilaç yazma oranlarýnýn düþeceðini savunuyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder