"Usta" yazara ağır tavsiyeler

Hürriyet Gazetesi yazarı Ahmet Hakan Pazartesi günkü köşesinde "Bir köşe yazarı adayına tüyolar" başlıklı bir yazı kaleme aldı. Ahmet Hakan yazısında isim kullanmadı ancak mesajlarının adresinin HABERTURK.COM yazarı Pelin Batu olduğu belliydi. "Çaylak" yazar Pelin Batu HABERTURK.COM'daki köşesinde Ahmet Hakan'ı fena benzetti. Ahmet Hakan'ın tüyo ve göndermelerine yanıt veren Batu, kaleminin kıvraklığı ve mantığı ile "usta" yazarları aratmadı. VİDEO İÇİN TIKLAYIN AHMET HAKAN Bir köşe yazarı adayına tüyolar * “Önüme gelene bin tekme” dersen... “Çarşı karışsın, dikkat çekeyim” dersen... Sırf çakma olsun diye çakarsan... “Çakma polemikçi” olur çıkarsın... Polemiğin raconu şudur: Çakman gereken zamanda çakacak, susman gereken zamanda ise susacaksın... Bunun ayarını ve kıvamını ise izan ve irfanınla ancak sen belirleyebilirsin... * İsimler üzerinden gitmekte yarar var... Bazen insan, anlatmak istediklerini, başkalarının üzerinden çok daha iyi anlatabilir... * İmalı göndermelerle, arkadan dolanmalarla, karartmalar uygulayarak yazdığın yazılar sadece “şahsa gönderilmiş mektup” konumundadır. Açık ol... * Kibar, anlamaya çalışan, iyi niyetli bir polemik yazısı, bin tane ( pare, adet, parça ) kuramsal yazıdan çok daha büyük etki yaratır. O etkinin peşinden koş. * İyi bir köşe yazarı, kime yazdığını bilen kişidir. Öyle yazılar yazmalısın ki, bakkal da okuduğunda tat almalı, profesör de... * Basit yazmak, anlaşılır olmak, kısa cümleler kurmak, senin entelektüel seviyene halel getirmez. Unutma: Karışık yazanın kafası karışıktır. * Konuların rengarenk olsun... “Magazin” yaz ama magazinin diline teslim olma... “Politika” yaz ama sıkıcı olma... “Mekan” yaz ama mekan goygoyculuğu yapma... “İnsan hikayesi” yaz ama yazdığın hikayeye hepimizi meftun et... “Popüler kültür” yaz ama tepeden bakarak... Önemli olan ne yazdığın değil, nasıl yazdığındır. * Özeleştiri yap, yanıldığını kabul et, burnundan kıl aldır, samimi ol, “ben” demekten korkma, nefretini haykır, sevgini belli et... * Köşe yazarlığı sanatsal yaratıcılık işi değildir... Kutsal bir iş yapmıyorsun... Dolayısıyla dikkat çekmekten korkma... Unutma ki: Hepimiz hayvanat bahçesinde en fazla dikkat çekmeyi başaran maymunluğa talibiz... “Ben asla maymunluk yapmam” diyeceksen hemen uza buralardan... * Köşe yazmak, bir çerçeveleme işidir... Binlerce konudan birini al ve sadece ona odaklan... Unutma: Bir sürü şey söylemek yerine ( alegori, adına, namına ) tek bir şey söylersen daha iyi anlaşılırsın... * Yazının bir mimarisi vardır, bir formatı vardır... Şöyle ilk bakıldığında güzel görünen, kolay okunan bir format, bir mimari yaratmalısın... Yani “benim içim güzel” dememelisin, dış görünüşe de önem vermelisin... PELİN BATU Çaylak bir yazardan "Ustalara" 1) Bir insan her konuda mı “usta” olur? Maşallah bizim “ustalarımız” siyaset olsun, tiyatro, futbol, müzik, ekonomi, sinema, edebiyat, şarap olsun her konuya hakim olduklarını düşündükleri için her konuda aynı “eksperlik edasıyla” ahkam keser. Çaylak der ki: Bilmediğiniz konulara dalmayınız, kasım kasım kasılmayınız, birçok insana yutturabilirsiniz ama bilenlerin nezdinde de gülünç oluverirsiniz. 2) Yalakalarınız sizi pohpohlayacaktır, otel/cafe sahipleri size şampanyalar akıtacaktır. Siz siz olun, çıplak kral konumuna düşmeyin. Çaylak der ki: İllüzyon içinde yaşamak güzel olabilir, ama çevrenizde en azından bir dürüst eleştirmen bulundurunuz. Unutmayın, kendinize aşık olmak körleştirici olabilir. 3) Çakma konusuna gelince... Polemik sanatının zarif hatlarında yürüyenler, bunun ne denli esprili, düşündürücü, tebessüm ettirici bir şey olduğunu bilir. Ah ne zevklidir ince-polemikler...Heyhat, ülkemizde “polemik” denilince, neden “bir küsüp bir barışan kaygan bir grup arasındaki danışıklı dövüş ve çamur atma” akla geliyor dersiniz? Çirkef ve ucuz polemik kolaydır, pembe dizi kıvamında pek de ( dahi, bile ) kolay tüketilir. Unutmayın ki bu dizi-polemik silsilesi en çok sizi ve sizlerin küçük dünyasını ilgilendiriyor.  Çaylak der ki: Herkes Nazım Hikmet ve Peyami Safa olmayabilir...Herkes arada ayarı da kaçırabilir. Buyrunuz, birbirinizle didişmeye devam ediniz. Ama bunu yaparken biraz daha zerafet, biraz daha kısa ve acısız olabilir misiniz? Bir de, hepiniz aynı anda polemiğe girişmeseniz, malum, dizinin başını kaçırınca, arkasından gelen yapıştırmaların hiç bir anlamı kalmıyor.   4) Anlıyoruz, işinizi yapıyorsunuz. Sizden her ( değme ) gün dahiyane bir makale beklemek haksızlık. Belki bu kadar sık, ve her gazetede çok yer kaplayarak kalem sallamasaydınız, daha iyi şeyler yazardınız. Daha az yazamaz mısınız? Çaylak der ki: Patronlarınızı ikna ediniz, sizi bu kadar çok çalıştırmasınlar. Sizi biraz da özleyelim. 5) Eğer mahlas ( takma ad ) kullanıyorsanız, dikkatli yazınız, itina gösteriniz. Diğer yazılarınızda sürekli kullandığınız dili, 007 kimliğinizdeki dilden ayrınınız. Böylelikle nurtopu gibi bir yazarımız daha doğmuş olur, bilenler için de hoş bir ( ancak, yeksan, yek ) oyuna dönüşebilir. Çaylak der ki: Boş zamanlarınızda daha az çetecilik oynayıp daha çok “Emile Ajar/Romain Gary, Kemal Tahir/Bedri Eser, Aziz Nesin/Bahri Filefil arasındaki farkı bulunuz” oyununu oynayınız.  6) Bütün ülkemizin sorunu “içine kapanma.” Kendi açısından başka bir açıya bakmaya  yeltenmeyen toplumlarda elbette ki devekuşları olacaktır. Bu problemi ustalarımızın konu seçimleri ve yaklaşımlarında da görüyoruz. Zahmet edip dünyada insanlar neler yapıyor diye bakarsanız bizleri de aydınlatmış olursunuz. Çaylak der ki: Lisan öğreneniniz ya da iyi çevirilerden yararlanınız. Dünyada neler olup bitiyor diye takip ederseniz, hem konularınız zenginleşir ve belki “formüllü” yazılarınızın tekdüzeliği kırılır. Ne olup, ne olamadığımızı görmek için iyi örneklere bakmak öğretici olabilir. 7)Son olarak, lütfen lütfen lütfen “Aşk Doktoru” rolünü oynamaktan vazgeçiniz. Kadın/Erkek konulu yazılarınız, duygusallıkla örülmüş “aşk” “aldatma” “yalnızlık” temalı felsefelerinizi romanlarınıza, şiirlerinize, sevgililerinize saklayınız. Çaylak der ki: Pek tabii arada bir duygu akıtması, “paylaşan samimi insan” taktiğini kullanılması lazım. Okuyucularınız bunu seviyor, öyle değil mi? Siz sadece dozajınızı iyi ayarlayınız, bizleri şeker komasına sokmayınız.